Ur. w Siedliskach. Zawodu uczył się przed wojną u Aleksandra Wrońskiego. W czasie wojny mieszkał w Zamościu przy ul. Powiatowej, był pomocnikiem murarza, pracował na terenie koszar i obozu jenieckiego, gdzie gen. Ogurcowowi dostarczył nożyce do drutu, pomagając tym samym 4 dni później w ucieczce. Za przemycenie worka (chciał uszyć z niego spodnie) został ciężko pobity przez Niemców i wysłany na roboty aż na Krym, skąd uciekł, jadąc tydzień ukryty w wagonie. Po wojnie zawodu uczył się u Małyszki. Od 1946 przez ponad pół wieku z krótką przerwą (w 1950 zaprzestaje działalności z powodu m.in. silnej nerwicy serca wskutek wygórowanych domiarów podatkowych) miał zakład na Starym Mieście. najpierw przy ul. Pereca - w dwu miejscach, potem do renowacji ul. Ormiańska 16, następnie od 1981 ul. Żeromskiego 14). Obecnie jest to zakład szklarsko-ramiarski - najstarszy zakład rzemieślniczy w Zamościu.
Prowadzi go od 1995 syn Adam (1947) - ukończył Technikum Elektryczne, inżynier spec. samochodowej (Politechnika Lubelska), w przeszłości długoletni dyrektor PKS, radny miejski, prezes KS "Hetman", później ASB "Hetman". Drugi z synów Zbigniew (1950) lekarz chirurg z II st. specjalizacji, dr nauk medycznych, od 1975 pracował w zamojskim szpitalu, w 1995-2003 ordynator w szpitalu Jana Pawła II, zorganizował Wojew. Poradnię Endoskopową, gdzie jako pierwszy na Zamojszczyźnie wykonywał zabiegi endoskopowe, a w 1994 wprowadził zabiegi laproszowe, przewodniczył delegaturze Okręg. Izby Lekarskiej, założyciel Stow. na Rzecz Rozwoju Chirurgii. Córka Elżbieta Koterba (osobne hasło) jest wiceprezydentem Krakowa.