Pochodził z ziemi miechowskiej. Po maturze znalazł się w Rosji, od 1915 w wojsku, najpierw rosyjskim (ukończył szkołę artylerii w Odessie). Ukończył też szkołę artylerii w Rembertowie, studiował w wyższych szkołach wojskowych w Warszawie i Paryżu. Od IV 1938 przez kilka miesięcy był d-cą 3 p.a.l. w Zamościu, w kampanii wrześniowej dowodził artylerią 3 Dywizji Piechoty, a po ranieniu d-cy, 8 IX zastąpił go i walczył z dywizją do jej rozwiązania. W czasie okupacji pracował w KG AK, od 1943 generał. Później odleciał z tajnego lotniska do Londynu, był tam zastępcą szefa sztabu Naczelnego Wodza w Londynie, delegatem na konferencję ze Stalinem i Rooseveltem. W 1949 wrócił do kraju, po roku został fałszywie oskarżony (dożywocie), zrehabilitowany po 7 latach więzienia. Ufundował w Kolegiacie tablicę poświęconą swoim żołnierzom. W 1977 podczas mszy na cmentarzu z jego udziałem odegrano hymn generalski. Był odznaczony m.in. Krzyżem Virtuti Militari Klasy V. Zm. w Warszawie.