Ur. w Jastrzębiannem pow. Czumski (Rosja), pochodził ze starej bojarskiej rodziny, rodzice zamordowani w czasie rewolucji, uciekł do Polski, wstąpił do wojska, w 1925 poślubił zamościankę i otrzymał polskie obywatelstwo. Był w Zamościu urzędnikiem PKU, również po wojnie do 1947, porucznik. W 1948 aresztowany w spreparowanej przez UB sprawie zamojsko-lubelskiej (osobne hasłoi oskarżony o udział w nielegalnej kontrrewolucji organizacji WiN, torturowany (połamane palce, wybite zęby, stracił słuch), skazany na 12 lat (Rawicz, Wronki, Sieradz). Wyszedł w 1957, zrehabilitowany. Był współzałożycielem Zamojskiego, Towarzystwa Fotograficznego, działał też w Związku Emerytów i rencistów (od 1961 przewodniczącym oddziału), śpiewał w chórze kolegiackim. Spoczywa na zamojskim cmentarzu. Syn Bogdan (1937) był był muzykiem amatorem.

 * Podczas rewizji mieszkaniu (Dom Czynszowy) 19 V 1948 znaleziono m.in. TT z 1944 z dwoma magazynkami oraz "Parabellum" bez magazynka, lornetkę wojskową, co posłużyło za dowód udziału w zbrojnej organizacji.