Robocza nazwa (do 1989), osiedla im. Jana Zamoyskiego, zaplanowanego w ramach programu rządowego (PR), jako eksperymentalne i wzorcowe, z zastosowaniem najnowocześniejszych rozwiązań i technologii zachodnich. W l. 80. jedno z piękniejszych w Polsce - jedyne z 4 modelowych osiedli (takie jednostki mieszkaniowe miały powstać w Krakowie - os. Chełmońskiego, Warszawie - os. Białołęka Dworska i Tychach - os. Stella, zaniechano ich realizacji wskutek załamania gospodarczego).
Poprzedziło je budowa osiedli, w 1977-82 Nowego Miasta I (też jako Długa I, 521 mieszkań, do I-szego budynku przy ul. Długiej wprowadzono się w 198) i rozpoczętego następnego roku Nowego Miasta III (też jako Długa III, 588 mieszkań). Budowę właściwego, wzorcowego osiedla - Nowe Miasto II też jako Długa II, ob. Os. Zamoyskiego (1593 mieszkania) rozpoczęto w 1979. Zbudowane zostało w okresie do 1993, wg proj. Bohdana Jezierskiego (generalny projektant, oraz Grażyna Konarska i Jacek Zieliński). Pierwszy budynek stanął w k. 1981, Liczy 51 budynków mieszkalnych i ostatecznie 1727 mieszkań o pow. 108,8 tys. m2.
Podzielone jest na 6 zespołów (w kolejności realizacji pomarańczowy, niebieski, zielony, brązowy, żółty, fioletowy). Przedzielone zostało "Traktem Jana" na zespół północny (pierwsze trzy) i południowy (pozostałe trzy). Bryły budynków wyróżniają się kształtem i wysokością (szeregowce 1 do 4 kondygnacji z dominantą 9 kondygn.), ciekawymi rozwiązaniami technicznymi i architektonicznymi, wyższym standardem mieszkań (wyłączenie z kategorii mieszkania pokoju dziennego), wraz z galeriami, prześwitami, ogródkami domowymi, zielenią, tworząc bardzo kameralne, osiedlowe przestrzenie. Po raz I-szy w kraju (wcześniej tylko w Anglii) zastosowano kanały zbiorcze (woda, gaz, elektryczność, ciepło, telefon), których centralna dyspozytornia znajduje się na "pomarańczowym".
W ramach PR-5 wybudowano 2 szkoły, 2 przedszkola i 6 świetlic. W 1987 otwarto pierwszy sklep, w tym samym kompleksie poczta i kawiarnia ("pomarańczowe").

 * B. Jezierski: Stary Zamość jest wyrazem prądów humanistycznych z okresu swego powstania. Nowemu osiedlu staraliśmy się nadać również wyraz humanistyczny ale już naszych czasów. Wyraża się to w proponowanych rozwiązaniach mieszkań, rzeźbie budynków a wreszcie organizacji całego osiedla. Zakłada ona tworzenie niewielkich jednostek integrujących mieszkańców kilku domów wokół wspólnych placów zabaw dla dzieci. Oczywiście całość ma być schowana w zieleni.
 * Realizując uchwałę Sejmową Rada Ministrów Uchwałą nr 266 z 16 XI 1974 przyjęto rządowy program badawczo-rozwojowy, w którym  pod nr 5 zapisano - Kompleksowy rozwój budownictwa mieszkaniowego - czyli Program Rządowy nr 5, stąd PR-5.
 * Zastosowano tu różne warianty brył, a kondygnacje będą się wznosić, to opadać. Takich budynków nie ma jeszcze w naszym regionie. Zamość więc będzie pierwszym miastem, w którym staną budynki o śmiałej, nowoczesnej architekturze. Podobne mają stanąć ba lubelskim Czechowie. W Zamościu będą zbudowane wcześniej. ("Wspólna praca" 1978 nr 2)
 * E. Cybulski - Pozyskać 15 km rur gazowych potrzebnych dla osiedla udało się w Chorzowie, tylko dlatego, że magazynierem był mężczyzna z Zamościa i pomógł mi je tak po prostu  załatwić.
 * Autor przewodnika po polskiej architekturze współczesnej (Filip Springer, Księga zachwytów, 2016) ujrzał w Zamościu blokowisko idealne, chodząc po osiedlu Zamoyskiego, można poczuć żal, że tak nie wyglądają polskie blokowiska - nie tak, jak osiedle mieszkaniowe przy ul. Zamoyskiego, słynne PR-5.
 * Zamojski przykład, może ostatniego tak ważnego dzieła modernistycznej urbanistyki i architektury mieszkaniowej, zarażonego wieloma chorobami czasu, zwłaszcza w dziedzinie wykonania i materiałów (np. pomimo mieszkań dla niepełnosprawnych schody na terenie osiedla zupełnie ich ignorują), ale świadomego i odważnego, rzeczywiście postępowego. Ciekawe, że ten ostatni głos wyszedł z Zamościa a nie Warszawy, Krakowa, czy Tychów. (blog architektoniczny "Anarchitektura" - Eksperyment na prowincji)
 * PR-5 poprzedził niezrealizowany projekt zlokalizowanego po str. płn. ówczesnej ul. Długiej osiedla na 2 tys. mieszkań (arch. Mieczysław Turski), stanowiące fragment przyszłego Nowego Miasta (osobne hasło: Centrum administracyjno-usługowe).
 * System budowy sprawił, że koszty budowy osiedla były o 30% tańsze, nowa jakość technologiczna spowodowała, że także o 30% były lżejsze budynki, a pracochłonność budowy niższa o 45%.
 * Charakterystyczne grzybki w różnym punktach osiedla to tzw. czerpnie powietrza dla podziemnych kanałów.
 * Kiedyś w dzieciństwie, zaraz po przeprowadzce na "żółte" w 1988, weszliśmy tam przez właz przy moim bloku nr 53. Daleko nie zaszliśmy ale pamiętam gigantyczną syrenę alarmową która tam stała. (W. Magdziak, FB)
 * Siódmym zespołem kolorowym - miało być czerwone, o charakterze wypoczynkowo-usługowo-kulturalne, wskutek kryzysu niezrealizowane, ob. E. Leclerc, Sąd, pola spadkobierców.
 !!! W jednym z bloków z windą  otwarto sklep spożywczy. Można było sobie zrobić zakupy bez schodzenia po schodach i wychodzenia z budynku (E. Leszczyńska-Pieniak)