Fabryka Elementów Wyposażenia Budownictwa, wybudowana w 1974-77 (status przedsiębiorstwa 1 V 1977), przy ul. Kilińskiego 86. Zajmowała pow. 10 ha (wywłaszczono 30 właścicieli), zastosowano ciekawe rozwiązania architektoniczne. Zatrudnienie w poł. 76 - 84 osoby, I 1977 - już 315, 1978 - 540, 1981 - 515, 1983 - 550, 1985 - 456 (w prod. bezpośredniej 166, pośredniej 202). W 1979 średnia wieku załogi wynosiła 23 lata! w 1980 - 26 lat.
Po roku od powstania odgórnie doszło do zmiany asortymentu przyszłej produkcji (ślusarka stalowa dla budownictwa, balkony) na ościeżnice i deskowania, z wynikłymi z tego komplikacjami. Na przełomie l. 70 i 80. jeden z trzech w kraju - największy (50%) producent ościeżnic drzwiowych z profilów zimnogiętych (gotowe elementy z Bochni i NRD, do 1,7 mln szt. rocznie - nigdy nie osiągnięto docelowych 3 mln.) oraz deskowań typu "Acrow" (licencja angielska) - pierwszy w Polsce zakład, który podjął ich produkcję (5 tys. t), ale nie przyjęły się na większą skalę. Ponadto ślusarka budowlana i produkcja uboczna (garaże, kultywatory, ogrodzenia itp.). Malarnię zakupiono w Szwajcarii (zdolność roczna 7,5 mln m2). W 1982 miesięcznie powstawał 115 tys. ościeżnic w 4 asortymentach (najwięcej w kraju).
Zakład zlokalizowany daleko od producentów materiału wyjściowego (miało się zużywać rocznie 50 tys. t stali) i jeszcze dalej od odbiorców dowodził jak trudne ekonomicznie jest położenie geograficzne Zamościa (transport). Upadek sterowanego rynku i kryzys budownictwa mieszkaniowego dodatkowo gwałtownie ograniczył zapotrzebowanie na firmowe wyroby, od 1992 zakład ponosił straty narastające stale straty (w 1996 prod. ok. 130 tys. ościeżnic).
"Metalplast" zmienił profil produkcji (40% proste maszyny i narzędzia rolnicze, brony, wyorywacze buraków, wały strunowe), pozbył się m.in. biurowca i ośrodka wypoczynkowego, zorganizował własną sieć handlową. Od 1992 spółka akcyjna, od 1995 w składzie VI NFI (1994 - 260 zatrudnionych, 1997 - 172). Wobec nadal ponoszonych strat w 1997 ogłoszono upadłość a 1 VIII zakład wydzierżawił "Stalprodukt". Dyrektorzy, od 1992 prezesi: 1974-79 Zbigniew Porębski, 1980-81 Zdzisław Węgrzynek, 1981 Jan Piskorski, 1982-85 Romuald Gardziel, 1985-88 Ryszard Wazia, 1988-92 Kazimierz Majcher, 1992-95 Zbigniew Chrzan, 1995-97 Ryszard Stefaniuk.


 * W 1982 zakład  do prod. ościeżnic potrzebował na dobę 60 ton stali, na 1 milion ościeżnic 13 tys. ton!
 *
deskowania - rodzaj szalunków stalowych do formowania masy betonowej wielokrotnego użycia, można z nich jak z klocków montować szkielety różnych obiektów przemysłowych i mieszkalnych, drapacze chmur, domki rodzinne, niepowtarzalne wille, tamy na rzekach, silosy itp.
 * ościeżnice - obudowa (futryna) metalowa różnych otworów, ramy dla tych otworów, w które wstawia się drzwi lub inne ruchome zamknięcia.

 * Zakład w 1978 produkował też ślusarkę budowlaną (okucia, klamki, zamki). Później wolne moce przerobowe wypełniał dodatkową produkcją, m.in. przęseł ogrodzeniowych, siodeł do motocykli WSK, dachówek, kultywatorów. Przed upadkiem "Metalplast" oprócz ościeżnic drzwiowych stalowych  wejściowych i wewnętrznych tradycyjnych i do ścian gipsowych, deskowań drobnowymiarowych produkował - regały metalowe, elementy ogrodzeniowe, okienka gospodarcze, grzejniki i osłony c.o., kultywatory zawieszane (11 i 15 zębów), brony zębowe ciągnikowe (3, 4, 5 polowe) wały strunowe, wyorywacze do buraków, pługi zawieszane.
 * Ulica Kilińskiego kończyła się przy ZFM. Dalej nie było już drogi. Jak okiem sięgnąć rozciągały się pola uprawne i sady. Zaczęło zielenić się żyto i pszenica. Drzewa pokrywały się kwiatami. Wśród opłotków i zabudowań sporego gospodarstwa przechadzały się kury i w tym sielskim spokoju nic nie wskazywało na to, że już niedługo wkroczy tu nowoczesność. (ze wspomnień dyr. Z. Porębskiego).