Malinius, innowierca (socyanin), ukończył studia medyczne w Strasburgu, tam został profesorem i wydał i dedykował J. Zamoyskiemu w 1575 dziełko w poetyckiej formie stawiającej medycynę wyżej od prawa i teologii (dydaktycznie to poema ma zaletę czystości  stylu). Po powrocie został lekarzem Zamoyskiego, miał wykładać medycynę w Akademii Zamojskiej, przyjaźnił się z Szymonowicem. Autor poezji łacińskich, m.in. wiersza na cześć kanclerza (Gdyby ktoś zebrał i wydał wybory Poetów Polaków, między nimi miałby miejsce niepoślednie).