Ur. w Rakówce (Biłgorajskie), c. Hipolita nauczyciela i regionalisty. Maturę zdała w zamojskim liceum (1950), jej polonistka L. Kniaź wspomina, że wyróżniała się interpretacją literatury, była świetna stylowo. To jej, ukochanej nauczycielce pokazała kajecik z wczesnymi wierszami.
Ukończyła filologię na Uniwersytecie Wrocławskim i pozostała we Wrocławiu. Pracowała jako nauczycielka, od 1971 jest czł. redakcji, następnie kier. działu literackiego miesięcznika "Odra". Pierwszą książkę opublikowała w 1957. Do 1980 miała w dorobku 12 książek, w tym połowę poetyckich (bardziej znane W rytmie korzeni 1963, W rytmie słońca 1974, wiersze tłumaczone na obce języki. Jest laureatką wielu nagród. Zamojskie wątki biograficzne odnaleźć można w powieści Postoje pamięci (1964). Spektakl Spartolino wg jej scenariusza zaprezentował podczas ZLT wrocławski teatr "Kalambur" (1983). Bywa w Zamościu na spotkaniach autorskich (ostatnio w 2014 i 2018).


 * Lucyna Kniaziowa - Ledwie zaczęła naukę, musiała ją przerwać. Zaziębiła się dość poważnie - jakieś komplikacje z płucami - gdy roznosiła i sprzedawała pączki na Starówce, w kinie "Stylowy". Smażyli je nocami rodzice urszuli, bo nauczycielskie pensje nie starczały na wyżywienie gromadki dzieci. Wróciła do szkoły prawie po roku. Nie wiedziała gdzie się podziać, jej przyjaciółki były o klasę wyżej.