Pochodził z Warszawy, w XVIII w. należał do najbardziej wykształconych lekarzy w Polsce, miał dwa doktoraty, stopień dra medycyny uzyskał w 1775 w Wiedniu, ukończył tam później również weterynarię. Nie otrzymawszy katedry  na uniwersytecie we Lwowie (dopiero w 1784 dziekanem, także dyrektorem Studiu Medycznego), pracował w Bełzie i Tomaszowie. Do Zamościa przybył z Tomaszowa celem poprawienia sobie bytu, po 1785 zostając lekarzem domowym Zamoyskich. Był wziętym lekarzem o czym świadczy zakup wystawnego dworu drewnianego na przedmieściu lwowskim przy drodze publicznej i kolejnych posiadłości. Po matce dziedziczył kamienicę w Warszawie. Dla jego sławy przyjeżdżano nawet z Lublina, Włodawy, Włodzimierza, Halicza i Chyrowa. Był autorem książki z zakresu medycyny i przekładu kilku prac, m.in. dotyczącej weterynarii. Zm. w stanie wolnym w Zamościu.

 * Autor prac
 - Sztuka babienia ku nieuchronney dzieci przy porodzie potrzebie, a niemniey ku miłemu rodzących pożytkowi krotko y doskonale zebrana przez J. M. C. F. Jakuba Kostrzewskiego, wyzwolonych y filozofyi doktora za dokładnym J.C.K.M rozkazem, Lwów 1774.
Tłumaczył prace:
- Uwagi nad zarazami bydła, z przyłączonym wraz z wyłuszczeniem zdania, zabijaniu bydła w zarazach zachwalonemu, przeciwnego Wolsteina, z niemieckiego na polski i łacinę, Wiedeń 1782
 - Księga o zarazach bydła u chłopów  Wolsteina, na łacinę, Lwów 1785,
 - Księga o sztuce babienia z przyłączonemi figurami Rafała Steidelea,  na polski, Lwow 1777 i 1786.
W 1791-93 wg ksiąg meldunkowych zatrzymało się na noc w Zamościu z celem "do doktora"  15 chrześcijan i 17 Żydów.