Piętrowa, podcieniowa, w zwartej zabudowie. W 1591 w tym miejscu była drewniany dom z murowaną piwnicą złotnika Stanisława, w 2 ćw. XVII w. już półkamienica należąca do ławnika Wawrzyńca Krzeczkowicza zw. Zielonką. Później od k. XVII w. przez ponad pół wieku własność Brzyskich, kolejno rajcy Aleksandra, Antoniego - dr med., sekretarz JKM i Michała - dr praw, profesor Akademii. W tym czasie nadbudowana o piętro i rozbudowana od tyłu (w 2 p. XIX w. też poddasze z lukarnami). W 1749 określona wielką ruiną, w 1827 ucierpiała w pożarze miasta. Wtedy Pieniążkowie odsprzedali ją Żychlińskim, w 1875-1922 była własnością Orłowskich i potem aż do renowacji Andrzeja i Katarzyny, następnie Ryszarda Hajduków.
Posiada szeroką sień z małym okratowanym okienkiem na podcienie. Przed wojną były w niej sklepy galanteryjne Fiszelsona, Maciurzyńskiego i Garfinkla oraz obuwniczy Kazigrotowskieo. W l. 90-tych powstał w niej sklep muzyczny. Od 2018 galeria sztuki.
W poł. XIX w. Franciszkańska 13, w l. 20.XX w. Franciszkańska 12.