Znani byli  w Zamościu od poł.  XVIII w. W l. 70. XVIII w. na wielką skalę handel drzewem prowadził Lejba Kahan, dzierżawił też od 1804 ordynacką hutę i papiernię w Hamerni, jak też samą wieś, pod koniec życia właściciel kilku sklepów (1821). Na pocz. XIX w. kontrakt na dostawę wódki zawarł z ordynacją Manel. W 1846 Josef (dzierżawca) i Hersz (kupiec) byli wśród założycieli kolonii żydowskiej w Żdanowie. W poł. l. 50. XIX w. czynny był Mordko Kahan (1809 - ?), tu urodzili się jego synowie: Haskiel (1851 - ?), który później mieszkał w Hańsku (tam miał 5 synów) i Boruch (1844 - l. 30. XX w.), który później zamieszkał w Warszawie, wcześniej znalazł się m.in. w gronie prenumeratorów jubileuszowego wydania J. I. Kraszewskiego (1878), miał 2 synów i 5 córek.
W 1910 przy ul. Młyńskiej wielki, zatrudniający ponad 30 osób młyn motorowy (ob. "Sipmot") wybudował Lejba Kahan (1858-1925), s. Mendla m.in. radny miejski i czł. rady Towarzystwa Pożyczkowo-Oszczędnościowego. Pod koniec l. 20. współwłaścicielami młyna zostali jego synowie: Mendel (1885-1942), Hersz (1889-1942) i Samuel (1891-1942) - wszyscy urodzeni w Zamościu i zmarli w obozie w Sobiborze. W 1939 byli po Epsztajnach i Czernickich najbogatszą rodziną w mieście. Samuel posiadał też od pocz. l. 20-tych fabryczkę cykorii "Słoń". W tym czasie inni z Kahanów - Mojżesz zajmował się sprzedażą drzewa budowlanego, a Dawid sprzedażą galanterii. Z rodziną Kahanów związana była malarka Krystyna Bronicka.