Ur. w pow. konstantynowskim. Dyplom lekarza uzyskał w 1907, także specjalista chorób dziecięcych i wewnętrznych. Podczas wojny był lekarzem dywizyjnym w Rosji (3 lata), następnie lekarzem w korpusie Dowbora-Muśnickiego. Po powrocie w 1918 otworzył w Zamościu gabinet prywatny. W 1919-20 stał na czele wojskowego szpitala epidemicznego (ul. Orla). Był też ordynatorem w szpitalu miejskim, a w l. 30. naczelnym lekarzem Ubezpieczalni Społecznej i ławnikiem miejskim. Pozostała o nim opinia - nieprzystępny, nielubiany za opryskliwe obchodzenie się z chorymi. Wg Z. Klukowskiego - zmaterializowany sybaryta, mało uspołeczniony. Posiadał duży dom drewn. przy ul. Partyzantów 74 (rozebrany w 2007, pozostała zabytkowa wieża ciśnień), kamienicę ba rogu ul. Orlej i rozległą aż do ul. Św. Piątka realność - folwark, nazywany też czasem Majdanem. 
W 1939 służył w szpitalu wojskowym. Syn Witosław Modzelewski (1908-1940) lekarz bakteriolog, od 1938 w Warszawie, por. rez., zamordowany w Katyniu.