Ur. w Wielączy, ukończył zamojskie PLSP i historię na KUL (1961). Początkowo był wychowawcą w internacie, później uczył w szkole budowlanej (w 1975-80 wicedyrektor). W 1985 otrzymał III stopień specjalizacji zawodowej, był też laureatem nagród ministra. Działał w ZTPN (czł. zarządu). W swoich badaniach nad przeszłością Zamościa koncentrował się głównie na życiu kulturalnym dwudziestolecia międzywojennego. Był autorem kilkunastu naukowych publikacji o charakterze monograficznym i przyczynkarskim. W 1971 wyszła drukiem jego praca magisterska (Rzemiosło w Zamościu 1580-1821). Opracował katalog wydawnictw księgarni Z. Pomarańskiego. (druk. 1996). Bibliografia jego prac liczy 40 pozycji. Opracował inwentarz rękopisów Michała Pieszki. Posiadał zbiór zamoscianów i bogate archiwum będące plonem prowadzonych od kilkudziesięciu lat poszukiwań naukowych (przekazane do Archiwum). Był największym autorytetem w sprawach dotyczących przeszłości miasta. Spoczywa na cmentarzu komunalnym w Zamościu.