Skazany w l. 40. XIX w. na osiedlenie się w twierdzy zamojskiej za przewinienie polityczne (w podróży do Krakowa usiłował przekonać pasażerów o konieczności rewolucji). Liberał, mieszkał w mieście (nie w celi), stale chodził za nim lokaj,  kazał się nazywać Carcellinim. Nie wykształcony (posługiwał się tylko na okrągło kilkoma francuskimi zwrotami), oryginał zwracający uwagę ekstrawaganckimi strojami.