Ur. w Tarnowie, dyplom w Krakowie (1919), do Zamościa przybył z Kołomyi przy końcu l. 30-tych, w gabinecie przy ul. Orlicz-Dreszera 14 posiadał aparat rentgenowski i lampę kwarcową. W 2935 podczas Święta Chrystusa Króla wygłaszał odczyt. Codziennie odwiedzał chorych w obozie dla wysiedlonych, mało pochlebnie jednak wyrażali się o nim we wspomnieniach Z. Klukowski i S. Miler (miał zostać volksdeutschem). Po wojnie w 1947 zamieszkał w Warszawie, prowadząc prywatną praktykę z rentgenem.