Z pocz. IV 1941 Niemcy ogłosili Żydom obowiązek przeniesienia się na Nowe Miasto, w pobliże ul. Hrubieszowskiej i Gminnej. Z 1 V 1941 utworzono tam Getto. Nie posiadało ściśle określonych granic i nigdy nie było w żaden sposób odgrodzone od reszty miasta. Żydzi mieszkali swobodnie, ludność żydowska nie mogła jednak opuszczać getta, natomiast Polacy bez żadnych ograniczeń mogli do getta wchodzić i z niego wychodzić. Co ważne, aż do 1 IX 1942 na jego terenie mieszkali także Polacy później, być może wydzielono, jakiś obszar zamknięty.
Najbiedniejszych wysiedlono do Komarowa (IV 1942). W getcie przebywali również dowożeni tu m.in. Żydzi z Koła, Włocławka, Częstochowy, a od V 1942 z Czechosłowacji i III Rzeszy (Dortmund). Wg spisu Judenratu przez getto od VI 1940 do pierwszego wysiedlenia przewinęło się ponad 12 tys. Żydów (jednorazowo nie więcej niż 7,5 tys.), które kolejnymi transportami wysyłane były do obozu zagłady w Bełżcu (Zagłada Żydów). W domu na rogu ul. Gminnej i Waryńskiego był "szpital". Mieszkańcy getta pracowali przy budowie szosy do Szczebrzeszyna i na kolei. Gestapo dokonywało rozstrzeliwań na terenie getta (IX 1942).
Przestało istnieć 20 X 1942 wraz z likwidacją pozostałych jeszcze Żydów. Niemcy umieścili potem tablicę "Judenrein" (czyste od Żydów). Z getta uratowało się ok. 5%. Dłużej przetrwało tzw. "małe getto" (dla rzemieślników) między ul. Pereca i Zamenhofa. Też:  Jakub Grojnowski, Jan Osers.


 * Getto nie miało murów. Zdarzało się, że dzieci z getta bawiły się z rówieśnikami spoza nieistniejącego muru (B. Królikowski)
  * W lutym 1941 została utworzona z nakazu władz żydowska dzielnica mieszkaniowa na tzw. Nowej Osadzie. Od tej pory życie ludności żydowskiej nabiera swoistego kolorytu. Jak w każdym mieście i miasteczku, tak i w Zamościu wszystkie bieżące sprawy ludności załatwia Zarząd Gminy żydowskiej. Biura Gminy Żydowskiej mieszczą się w centrum dzielnicy w lokalu dawnej synagogi. Zajmują one jedną dużą salę, w której grupują się wydziały aprowizacji, opieki społecznej, ewidencji ludności, pracy, finansów, prawny, kasy i likwidatury. Od niedawna istnieje tu również Poczta Żydowska, Wydział Ubezpieczeniowy oraz Biuro Elektrowni. Przy Gminie istnieje Kuchnia dla biednej ludności, która wydaje 300 obiadów dziennie, ochronka dla dzieci i Dom Starców. - We wrześniu br. powstał szpital epidemiczny dla zakaźnie chorych, posiadający dwa pawilony (60 łóżek). Do pracy zostali zmobilizowani wszyscy miejscowi lekarze, felczerzy i  sił pielęgniarskie. - Utworzono również Policyjną Służbę Porządkową w składzie posiadający  specjalny areszt dla ludności żydowskiej. Na czele Gminy stoją: mecenas M. Garfinkiel, p. A. Szeps wraz z 24 członkami Rady. Gmina zatrudnia 12 urzędników. (z polskojęzycznej prasy niemieckiej, 26 X 1941)