Ur. w Wilnie, ewangelik. Był współwłaścicielem otwartego w 1917 składu win, delikatesów i tow. kolonialnych (róg Rynku i ul. Moranda). W l. 20. miał własny sklep kolonialny i był współwłaścicielem fabryczki wódek i likierów A. Dulowskiego. W 1930 założył popularną kawiarnię "Europejską". Był radnym miejskim (1916-19), od 1916 ławnikiem Sądu Pokoju, przewodniczącym oddz. Tow. "Rozwój" (1918). Do 1918 był aktywnym czł. PPS (w czasie 1-szej demonstracji w 1905, gdy naczelnik dał rozkaz strzelania do demonstrantów uderzył go w głowę i strącił czapkę, co przepłacił więzieniem), później wspierał partię finansowo, z czasem zaczął sympatyzować z OZN. Pracował aktywnie w PMS, LOPP, Resursie Obywatelskiej. W czasie okupacji prowadził działalność gospodarczą (restauracja) z największym dochodem w mieście (1942 - 90,2 tys. zł). Mieszkał w Domu Czerskiego. W 1944 wyjechał do Lwowa.