Po zamurowaniu Starej Bramy Lubelskiej (wówczas Brama Janowicka) w jej przejeździe powstało wąskie przejście na przedpole dla dziennego ruchu pieszego. Furtę w bramie zastąpiła powstała w 1625 poterna w sąsiednim bastionie (V). Wyjście poza mury prowadziło z drogi wałowej przez klatkę schodową (orylon) na podwale, dalej groblą przez fosę. poza obręb poza twierdzy (Austriacy urządzili przy niej kordegardę - z pryczą i piecem). Pomimo otwarcia bramy, prawdopodobnie pozostawiono nadal furtę. W 1 poł. l. 80. częściowo odrestaurowana. W 2009 odkryto kolejne jej relikty - górne obmurowanie, najstarsze 6-7 m głębiej. Pozostałe furty powstawały znacznie później, w czasie pierwszego etapu modernizacji twierdzy przez Malletskiego (Furty miejskie).