* A.D. 1646 powracającego ordynata Jana Sobiepana witali - dwie mile przed miastem sto koni po rajtarsku (kupcy, Szkoci, Niemcy, rzemieślnicy) z kapitanem na czele, potem kilkunastu kupców z Ormian na tureckich koniach, kosztownie przybranych, urząd i inszemi pany mieszczany kupcami szli piechotą, drudzy w rydwanach bo niepogoda była. Za nimi siedm chorągwi, miejska pospolita, cechowych sześć, przystojnych i gromadnych przy każdej bębny, strzelba, miecze, dardy (oszczepy) i wszelaki porządek, miały poruczników na przystojnych koniach, z buzdyganami. Gdy potym w polu za groblą stanęły, było na co popatrzeć.
 * Obchód 200-nej rocznicy urodzin Piotra I odbyły się 30 V 1872, zaczęły się o godz. 11-tej nabożeństwem w cerkwi i Kolegiacie, procesja przeszła przed pałac, gdzie zebrane było już wojsko. Wzniosło gromkie okrzyki, zebrani milczeniem uczcili pamięć cara. Rozległ się salut 31 salw armatnich, a po południu wystąpił garnizonowy chór przebrany w uniformy z czasów Piotra I. O 18-tej zaczęła się zabawa publiczna połączona z popisami akrobatycznymi.
 * Nigdy nie zapomnę uroczystości z jaką obchodzona była w Zamościu rocznica koronacji Napoleona. (...) Działo się to 2 grudnia. (...) Przed południem wojsko w całej paradzie pociągnęło ku kościołowi. Zastałam ściany kościoła zewnątrz opasane podwójnym rzędem wojska z bębnami i muzyką. Środkiem kościoła wojsko także było uszykowane rzędami, z oficerami przy każdym oddziale. Wyższy sztab oficerów zajmował miejsce bliższe ołtarza, za balustradą, a na czele był sam komendant fortecy generał Hauke. Był to widok imponujący, wszakże więcej oko niż dusza były zajęte. Ale kiedy przy odgłosie muzyki wojennej rozpoczęła się celebracja, kiedy stosownie do różnych mszy części po głosie komendanta jenerała wojsko wzięło udział, to padając na kolana jakby jeden człowiek, z ugiętem czołem, powstając z dobytym pałaszem, kiedy bębny włączyły się z hukiem armat, i tysiące piersi wydobyło jeden okrzyk, jedną modlitwę do Boga, wówczas zamiast dziecinnej ciekawości rozbudziło w duszy uczucie wzniosłe, nie opisane. Zdało się, że potęga Boga nigdy nie była godniej uczczona jak wtenczas, kiedy nie słabość żebrząca pomocy, nie ofiara ucisku nie znajdująca nigdzie opieki, ale największa siła materialna narodu zginała kolana przed panem wielowładnym wszystkich potęg i wszystkich przeznaczeń. Wojsko wyszło z kościoła procesjonalnie po komendzie oficerów przy biciu bębnów i odgłosie muzyki, a połączywszy się z wojskiem stojącem na zewnątrz kościoła udało się na swoje stanowiska. (E. Felińska Pamiętniki z życia mojego, Wilno 1859)
 * Starosta nie zezwolił na obchody 1 VI 1936, mimo to zjechały tłumy, 6 tysięcy chłopów. Usiłowano odebrać chłopom sztandary. W ostatniej chwili przyszła zgoda. Ogłoszono rezolucję. Odbył się pochód. W tym czasie Związek Rezerwistów (na jego czele stał wicestarosta) zorganizował drugi pochód. Spotkały się i mijały kilka razy, wrogo do siebie nastawione. Po pewnym czasie rezerwiści usiłowali rozerwać chłopski pochód. Doszło do zajść. Banderia konna rozproszyła rezerwistów. Byli poturbowani. Zajścia powtórzyły się wieczorem i tym razem rozproszono rezerwistów. (streszczenie relacji z lwowskiej gazety).
  * Kolejność w pochodzie ku czci marszałka Piłsudskiego (12 V 1938): Kompania chorągwiana z orkiestrą, Starosta, Komendant Garnizonu, Prezes Sądu, ksiądz, następnie Dowódcy 9 p.p.Leg. i 3 p.a.l. Leg., Inspektor Szkolny, Prokurator,
Korpus oficerski, Związek Legionistów, Związek Peowiaków, Związek Ochotników, Związek Inwalidów, Rada Miejska, Korpus Podoficerski, Przysposobienie Wojskowe z bronią: Hufce szkolne, Związek Strzelecki, Związek Oficerów Rezerwy, Związek Podoficerów Rezerwy, Związek Rezerwistów, P.W. Kolejowe, P.W. Pocztowe, Przysposobienie Wojskowe bez broni: P.W.K., Związek Harcerzy Żeński,  Związek Strzelecki Żeński, Hufce bez broni, Związek Harcerski Męski, Rezerwiści, Związek Oficerów Rezerwy, Związek Podoficerów Rezerwy, Związek Rezerwistów, P.W. Kolejowe, P.W. Pocztowe,
Rodzina Wojskowa, Rodzina Urzędnicza, Rodzina Policyjna, Rodzina Rezerwistów, Związek Pracy Obywatelskiej Kobiet, Związek Lekarzy, Związek Młodej Wsi, Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół", Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Polska Macierz Szkolna, Stowarzyszenie Urzędników Państwowych, Stowarzyszenie Urzędników Skarbowych, Stowarzyszenie Urzędników Sądowych, Stowarzyszenie Urzędników Pocztowych, Stowarzyszenie Pracowników samorządowych i instytucji użyteczności publicznej, Urzędnicy państwowi i samorządowi niestowarzyszeni, Pracownicy Ubezpieczalni Społecznej, Pracownicy banków i instytucji kredytowych, Stowarzyszenie Kupców Polskich, Stowarzyszenie rzemieślników Chrześcijan, L.M.K., L.O.P.P., P.C.K., P.B.K., Straż pożarna, Związek Robotników Drzewnych, Związek Robotników Przemysłu Spożywczego, Związek Dozorców Domowych, niestowarzyszeni,
Gimnazjum Żeńskie, Gimnazjum Męskie, Gimnazjum Kupieckie, Gimnazjum Koedukacyjne, Szkoła Rolnicza, Szkoła Stolarska, Szkoły powszechne.
 *
W 1990 po raz pierwszy  od pół wieku Zamość obchodził tak uroczyście święto  Trzeciego Maja. jak za dawnych lat centralnym miejscem obchodów był Rynek Wielki. Uroczystości rozpoczęły się o godz. 10-tej od wejścia na Rynek kompanii honorowych Wojska Polskiego i witanej również oklaskami Milicji Obywatelskiej. Tłumnie przybyłych mieszkańców miasta powitał wiceprzewodniczący Miejskiego Komitetu Obywatelskiego "Solidarność" Henryk Smalej. Z okolicznościowym przemówieniem wystąpił ordynat Jan Zamoyski. W krótkim historycznym wprowadzeniu do uroczystości powiedział m.in.: Odłóżmy nawyki minionego okresu. Poczujmy się obywatelami i gospodarzami tej ziemi, pracujmy i działajmy dla nowej idei - dla naszej Ojczyzny, dla bliźnich a nie przeciw! Stwórzmy od wsi i miast poprzez gminy i województwa łańcuch ludzi dobrej woli, związanych wspólną siłą poświęcenia dla tej  najwyższej wartości, która obejmuje wsie - gminy, województwa nazywa się Polska! Następnie odbył się koncert galowy (...)