Ur. w Bochni, uczył się w Seminarium Nauczycielskim, konspirator "Strzelca" i Legionów. Powołany do armii austriackiej, walczył na froncie rosyjskim (nad Styrem) i włoskim (nad Piavą). Po pobycie w niewoli (Lombardia), jako ochotnik wstąpił w 1918 do armii gen. Hallera, służył na terenie Francji, uczestnik wojny polsko-sowieckiej. Od 1922 pracował w skarbowości, w 1930 zamieszkał w Zamościu, zatrudniony do wojny w Urzędzie Skarbowym (kierował działem opłat). Był prezesem koła Stow. Urzędników Skarbowych. W 1936 założył i stanął na czele Chrześcijańskiej Spółdz. "Skóra - Konfekcja - Manufaktura" (2 sklepy i warsztat). Więziony na Zamku w Lublinie.  W czasie wojny prowadził biuro pisania podań.
Był sercem i duszą zaangażowany w działalność charytatywną. Po wojnie działał w Stow. Kupców Polskich (sekretarz) i Zrzeszeniu Katolików "Caritas" (sekretarz, kierownik biura, a w 1966-74 prezes koła, później wiceprezes), założyciel kuchni "caritasowskiej" jednocześnie będący jej kierownikiem i księgowym (1951-62). Przez wiele lat w czasie okupacji i po wojnie prowadził biuro pisania podań, także po przejściu na emeryturę.
Przez blisko 40 lat mieszkał przy ul. Orlicz-Dreszera 2. Spoczywa na cmentarzu komunalnym. Żona Władysława(1896 Drohobycz) od 1934 uczyła j. polskiego w szkole nr 6. Jego wnukiem jest Jacek Bartyzel (1956, Łódź) znany działacz opozycyjny z l. 80. i publicysta.